در هر محیطی، از یک مجتمع مسکونی گرفته تا یک کارخانه صنعتی، ایمنی جان افراد در اولویت مطلق قرار دارد. آتشسوزی یک پدیده لحظهای نیست؛ بلکه از یک جرقه کوچک شروع شده و در مدت کوتاهی میتواند به شعلههای ویرانگر تبدیل شود. سیستمهای اعلام حریق با استفاده از طیف گستردهای از حسگرها مانند دتکتورهای دود، حرارت، گاز و شعله، کوچکترین نشانههای خطر را در مراحل اولیه تشخیص میدهند. در همان لحظه که دود یا حرارت از حد مجاز فراتر میرود، آژیرهای صوتی و چراغهای چشمکزن فعال میشوند. این سیستمها زمان طلایی را در اختیار ساکنان، کارکنان و آتشنشانان قرار میدهند تا با تخلیه سریع، از بروز فجایع انسانی جلوگیری کنند. تشخیص زودرس به معنای نجات جان است.


